Και εγένετο... ανάγνωση!

Έχετε κι εσείς δυσκολίες με το σπλάχνο σας στο θέμα της ανάγνωσης;

Από την μέρα που η Ρωξάνη είχε μέσα στα καθήκοντά της για το σχολείο ΚΑΙ την #ανάγνωση, έχουμε τα θεματάκια μας…! Εφευρίσκει πάντα νέες δικαιολογίες για να αποφύγει τον κόπο του να διαβάσει το κείμενο του βιβλίου. Νούμερο ένα είναι, φυσικά, το “είμαι πολύ κουρασμένη”. Από τις πολύ χρησιμοποιημένες επίσης, το “δεν καταλαβαίνω τι λέει”. Εκεί της δίνω ένα δίκιο, γιατί όταν ακόμα δεν έχεις μάθει να βάζεις τα σημεία στίξης μέσα στο λόγο σου, πολλές φορές οι λέξεις στη σειρά δεν έχουν κανένα νόημα. Αρκετά παίζει και το "αφού το διαβάσαμε στο σχολείο, ξέρω τι λέει!". Σπάω το κεφάλι μου κάθε μέρα κι εγώ να βρίσκω έναν νέο λόγο για τον οποίο να ενδιαφερθεί να διαβάσει το κείμενο, για άλλη μια φορά τουλάχιστον!

Και εκεί που δεν το περίμενα, εγένετο... ανάγνωση! Έγινε από το πείσμα της να με περιμένει ξύπνια!

Είχα μια βραδινή διαδικτυακή συνάντηση με το μουσικό σχήμα που τραγουδάω τα τελευταία δέκα χρόνια, τις #Stringless και όταν άκουσε η Ρωξάνη ότι θα πρέπει να μείνει μόνη της στο δωμάτιο ενώ εγώ θα μιλάω στο άλλο, αποφάσισε να έρθει δίπλα μου παίρνοντας μαζί της ένα βιβλίο. Η κίνηση αυτή δε με εντυπωσίασε οφείλω να ομολογήσω, γιατί πολλές φορές παίρνει βιβλία και τα ξεφυλλίζει. Όμως εστιάζει κυρίως στις εικόνες.

Όσο όμως μιλούσα στον υπολογιστή με τα ακουστικά στα αυτιά, συνειδητοποίησα ότι είχε περάσει αρκετή ώρα που ήταν ήσυχη δίπλα μου. “Μπράβο αυτοσυγκράτηση!” η πρώτη μου σκέψη. Και μετά η αποκάλυψη:

- Μαμά, διάβασα όλη την ιστορία του Αστρολόγου μόνη μου!
- Ορίστε;;;!!!
- Να, δες! Μου έμεινε μόνο αυτό!

Και μου έδειξε την τελευταία παράγραφο.

- Μπράβο κορίτσι μου! Τόσο μεγάλη ιστορία; Σου άρεσε;
- Ναι μαμά, μου φάνηκε εύκολο γιατί την ξέρω την ιστορία.
 Μετά θα διαβάσω τον Λεβέντη.

Και τότε συνειδητοποίησα ότι της έδινε θάρρος να συνεχίζει να διαβάζει από μόνη της, επειδή ήξερε σχεδόν απέξω τα παραμύθια ακούγοντας τα από την εφαρμογή! Αυτά που διάβαζε είχαν νόημα γι' αυτήν, μια και είχε μέσα στο μυαλό της ολοκληρωμένη όλη την εικόνα της ιστορίας. Έτσι μπορούσε πιο εύκολα να καταλάβει το νόημα των φράσεων όταν δε διάβαζε σωστά τα σημεία στίξης. Το αποκορύφωμα δε. ήρθε την άλλη μέρα. Σχολίασε ότι κάποια παιδιά στο σχολείο όταν διαβάζουν, δεν καταλαβαίνει τι λένε, γιατί δε σταματάνε στην τελεία!

Κατάλαβες η νεαρά; Εμ μας γάνιασε να διαβάσει, εμ κάνει και κριτική για την αναγνωστική δεινότητα των άλλων! Εγώ πάντως κρυφογελούσα από τη χαρά μου για το ότι διάβασε χωρίς προτροπή μια ολόκληρη ιστορία.

Συγγνώμη δηλαδή, αν αυτό δεν είναι επιτυχία, τι είναι;!

Photo by Annie Spratt on Unsplash