Η μαμά της Ρωξάνης
Για λόγους συντομίας, όταν αφορά το παιδί συστηνόμαστε χωρίς το όνομα μας, αλλά με τη σχέση που έχουμε μ' αυτό σωστά; Ίσως γιατί τελικά η ιδιότητα του γονιού, να κυριαρχεί πλέον και στην ίδια μας την ταυτότητα...
Cholitas, καληνύχτες για επαναστάτριες
Όταν είδα πρώτη φορά το -ομολογουμένως πολύ πιασάρικο- διαφημιστικό σποτάκι για το βιβλίο "Καληνύχτες για επαναστάτριες", τσίμπησα το δόλωμα αμέσως.
Αλήθεια, αφού δε θα διάβαζα ποτέ στο γιο μου ιστορίες που να δείχνουν αγόρια να περιμένουν να σωθούν από μια πριγκίπισσα…γιατί να διαβάζω τέτοιες ιστορίες στην κόρη μου;
Το βιβλίο το πήρα στα ελληνικά, όταν η Ρωξάνη ήταν τεσσάρων. Δε με ενθουσίασαν όλες οι ιστορίες και τελικά τα κείμενα ήταν μάλλον γραμμένα για λίγο μεγαλύτερα παιδιά. Παρόλα αυτά δεν εγκατέλειψα την προσπάθεια και της διάβαζα τις ιστορίες αυτών των γυναικών αυτοσχεδιάζοντας. Πρόσθετα φανταστικούς διαλόγους, έλεγα περιφραστικά κάποιες δύσκολες προτάσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να τις ακούει ευχάριστα. Αυτό όμως που από την πρώτη στιγμή της έκανε εντύπωση, ως και σήμερα που είναι έξι ετών, είναι ότι οι γυναίκες αυτές υπήρξαν στην πραγματικότητα και δεν είναι παραμύθια. Κάναμε παιχνίδι, το να βρίσκουμε αρχικά φωτογραφίες αυτών των γυναικών στο διαδίκτυο, για να δούμε πως ήταν στην πραγματικότητα. Φωτογραφίες της Μαρίας Κιουρί, της Έλεν Κέλερ, αλλά όταν φτάναμε στις πιο σύγχρονες που εκτός από φωτογραφίες μπορεί να βρίσκαμε και κάποια βίντεο, τρελαινόταν από ενθουσιασμό.
Χθες βράδυ μετά από καιρό, το ξαναπιάσαμε στα χέρια μας. Μου έκανε εντύπωση, πως θυμόταν ακόμη το κορίτσι που έφτιαξε ένα φακό που χρησιμοποιεί την θερμότητα του σώματος για πηγή ενέργειας. Ίσως επειδή ήταν μικρό κορίτσι, ίσως επειδή εντυπωσιάστηκε από την ίδια την εφεύρεση. Διάλεξε πάλι από τις εικόνες του βιβλίου, να διαβάσουμε για τις Cholitas. Μέχρι πέρσι που είχαμε ψάξει γι’ αυτές δεν είχαμε βρει πολλά πράγματα στο διαδίκτυο. Αλλά σήμερα ήταν η αποκάλυψη, όταν είδαμε ότι έγινε πρόσφατα ντοκυμαντέρ για αυτές τις γυναίκες !
-Μαμά, βάλε πάλι εκεί που περπατάνε στο βουνό με τις φούστες!
Όταν κοιμήθηκε, από περιέργεια έψαξα να δω κι άλλες πληροφορίες για την ταινία. Και οι γυναίκες αυτές με συγκίνησαν:
Πρέπει να τα δώσεις όλα. Και όταν ξεπερνάς τα όρια σου, τότε μαθαίνεις νέα πράγματα. Δεν είχα ιδέα για τι πραγματικά είμαι ικανή. Δε πρέπει να βάζεις όρια στον εαυτό σου.
Αλήθεια, γιατί να διαβάζουμε στα παιδιά μας, ιστορίες που δε θα θέλαμε σε καμία περίπτωση, να εξελιχθούν σε πραγματικότητα στη ζωή τους;